Dnia 16 marca 2023 r., godz. 20:00 i dnia 17 marca 2023 r., godz. 10:20 odbyła się na kanale TVP Historia emisja premierowa filmu „Siostra. Anna Rydlówna jakiej nie znamy”
Film dokumentalny, rok produkcji: 2022, 77 min
Reżyseria: Maria Guzy
Zdjęcia: Krzysztof Kalisz, Jeremi Grzywa
Scenariusz: Maria Guzy
Montaż: Przemysław Filipowicz
W rolę Anny Rydlówny wcieliła się Anna Radwan-Gancarczyk – aktorka teatralna, filmowa i telewizyjna, doktor w dziedzinie sztuk teatralnych; aktorka Narodowego Starego Teatru im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie. W filmie wystąpiły studentki kierunku pielęgniarstwo Wydziału Nauk o Zdrowiu Uniwersytetu Jagiellońskiego Collegium Medicum: Agnieszka Cepelik, Gabriela Dec, Małgorzata Florek oraz w charakterze ekspertów m.in. dr n. med. Anna Majda, prof. UJ, dr n. hum. Kazimiera Zahradniczek. W filmie zostały wykorzystane m.in. zbiory Saloniku Historii Pielęgniarstwa Instytutu Pielęgniarstwa i Położnictwa WNZ UJ CM.
Anna Rydlówna, siostra poety Lucjana Rydla, jedna z organizatorek krakowskiego szkolnictwa pielęgniarskiego, działaczka społeczna i niepodległościowa. Pochodząca z zasłużonej rodziny inteligencko-ziemiańskiej całe swoje długie życie spędziła w Krakowie. Urodziła się w czasach niewoli narodowej, a w okresie pierwszej wojny światowej czynnie działała w służbie sanitarnej. Uczestniczyła w organizacji i rozwoju Krakowskiej Szkoły Pielęgniarek w czasach II Rzeczypospolitej. W trudnych latach okupacji hitlerowskiej wykazała się postawą patriotyczną. Po wojnie przeżyła wiele ciężkich chwil, broniąc swoich poglądów religijnych i demokratycznych. Pracowała do późnych lat, starając się pomagać innym.
Z okazji 400-lecia obecności Sióstr Dominikanek na Gródku w Krakowie, z którymi była związana Maria Epstein – założycielka i Dyrektorka Uniwersyteckiej Szkoły Pielęgniarek i Opiekunek Zdrowia (Higienistek), dr n. med. Anna Majda otrzymała w dniu 2.07.2021 medal jubileuszowy za wkład pracy na rzecz budowania tożsamości zawodowej pielęgniarstwa.
W związku z otrzymanym przez Stowarzyszenie Muzeów Uczelnianych dofinansowaniem projektu „TREASURES OF THE POLISH UNIVERSITY HERITAGE” studenci Koła Miłośników Historii Pielęgniarstwa wraz z Opiekunem przystąpili do prac nad jego realizacją w 2019 roku. Projekt otrzymał dofinansowanie z Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego z Programu „Wspieranie działań muzealnych”.
PROJEKT „TREASURES OF THE POLISH UNIVERSITY HERITAGE” ZAKOŃCZYŁ SIĘ I WYDANIEM DRUKIEM, W JĘZYKU ANGIELSKIM, W 2020 ROKU, KATALOGU NAJCENNIEJSZYCH OBIEKTÓW ZE 102 JEDNOSTEK MUZEALNYCH POLSKICH UCZELNI WYŻSZYCH, W TYM Z SALONIKU HISTORII PIELĘGNIARSTWA PRZY INSTYTUCIE PIELĘGNIARSTWA I POŁOŻNICTWA WNZ UJ CM pn. „TREASURE HOUSES OF POLISH ACADEMIC HERITAGE”.
W 2020 roku, z okazji 45-lecia akademickiego kształcenia pielęgniarek w Krakowie, dzięki dofinansowaniu ze strony Dziekana WNZ UJ CM prof. dr hab. Tomasza Brzostka, dokonano przez profesjonalną firmę częściowej modernizacji Saloniku. Polegała ona na wykonaniu 2 stanowisk multimedialnych w obudowie drewnianej na tle druku wielkoformatowego przedstawiającego Zarząd i absolwentki I kursu USPiH z 1928r. umieszczonego na jednej ze ścian, z możliwością zobaczenia na monitorach dotykowych multimedialnej polsko-angielskiej prezentacji biograficznej o nestorkach pielęgniarstwa krakowskiego, multimedialnego polsko-angielskiego albumu fotografii, obrazujących wydarzenia związane z początkiem kształcenia zawodowego pielęgniarek. Jak również z możliwością wysłuchania wypowiedzi o Marii Epstein udostępnionej na słuchawce. Całości towarzyszy ścieżka dźwiękowa z muzyką Artura Rubinsteina – kompozytora i pianisty, którego łączyła przyjaźń z M. Epstein. Wydaje się, że ekspozycja stała, choćby po tej częściowej modernizacji, wpisuje się we współczesne trendy interaktywnego utrwalania tradycji i teraźniejszości, aby być jeszcze bardziej rozpoznawalna w przestrzeni społecznej, budować świadomość historyczną, tożsamość zawodu pielęgniarki, zachęcać do wyboru studiów na kierunku pielęgniarstwo, podnosić wskaźnik odwiedzin Saloniku, poprzez prezentację zbiorów w postaci atrakcyjnego i oryginalnego poznawczo projektu wystawienniczego.
W dniu 16.09.2018 po Saloniku Historii Pielęgniarstwa dr Anna Majda oprowadziła grupę 60 Krakowian w ramach 20. edycji odbywającej się pod hasłem „Wolność krzepi” Małopolskich Dni Dziedzictwa Kulturowego, organizowanych przez Małopolski Instytut Kultury w Krakowie – instytucję samorządową Województwa Małopolskiego, wspierającą rozwój sektora kultury w regionie, promującą i upowszechniającą wiedzę o dziedzictwie regionu, zachęcającą do aktywnego uczestnictwa w kulturze.
W ramach Akcji Eksploracja – „Rozwój medycyny w Krakowie w czasach Odona Bujwida (1857-1942)”, pioniera bakteriologii, profilaktyki i lecznictwa, higieny i badań nad żywnością, ucznia Roberta Kocha i Ludwika Pasteura, twórcy pierwszych zakładów badań nad wścieklizną i cholerą. Działacza społecznego propagującego wychowanie fizyczne, współzałożyciela krakowskich wodociągów, twórcy zakładu szczepień w Krakowie. Urodzony w Wilnie, wykształcony
w Warszawie i europejskich metropoliach związał swoje losy z Krakowem, gdy przyjął zaproszenie Wydziału Lekarskiego UJ do stworzenia Katedry Higieny i Bakteriologii. Bohater 20-lecia międzywojennego, żyjący i działający w czasach Marii Epstein (1875-1947), Dyrektorki Uniwersyteckiej Szkoły Pielęgniarek i Opiekunek Zdrowia (Higienistek), przebywającej na froncie (1914-1915) z grupą chirurgiczną profesora UJ Maksymiliana Rutkowskiego oraz pracującej na rzecz Książęco-Biskupiego Komitetu Pomocy w Krakowie i organizującej grupy pielęgniarskie wysyłane do poszczególnych ognisk epidemicznych.
Jak również Hanny Chrzanowskiej (1902-1973), której bliskie były zagadnienia zdrowia publicznego, higieny szkolnej, pielęgniarstwa w otwartej opiece zdrowotnej. Muzeum Odona Bujwida mieści się na pierwszym piętrze kamienicy przy ul. Lubicz 34, w której lekarz mieszkał i pracował.
W dniu 13.06.2014 roku w związku z XII Kongresem Pielęgniarek Polskich „Pielęgniarstwo na rzecz milenijnych celów rozwoju” w Instytucie Pielęgniarstwa i Położnictwa UJ CM, w tym też w Saloniku Historii Pielęgniarstwa gościła profesor Jean Watson i profesor Laura Serrant-Green.
Jean Watson – profesor pielęgniarstwa. W 1964 roku uzyskała tytuł licencjata pielęgniarstwa (BScN), w 1966 roku tytuł magistra pielęgniarstwa psychiatrycznego (MS), w 1973 roku tytuł doktora filozofii (Ph.D.). Stworzyła Centrum Ludzkiej Troskliwości w Kolorado, a w 2008 roku założyła fundację pod nazwą Instytut Nauki o Trosce im. Jean Watson (Watson Caring Science Institute). Napisała ponad 18 książek na temat teorii humanistycznej troskliwości. Za swoją pracę w zakresie rozwoju teorii humanistycznej troskliwości otrzymała 10 Honorowych Doktoratów, w tym 7 międzynarodowych (Szwecji, Wielkiej Brytanii, Hiszpanii, Kolumbii Brytyjskiej i Quebec, Kanady i Japonii). Główną strukturę teorii Jean Watson tworzy dziesięć czynników, nazwanych przez nią „karatowymi” dla pielęgniarskiej troskliwości.
Laura Serrant-Green – profesor pielęgniarstwa społecznego i zdrowia publicznego na Wydziale Edukacji, Zdrowia i Dobrego Samopoczucia Uniwersytetu Wolverhampton (Wielka Brytania), profesor wizytujący na Uniwersytecie of the West Indies oraz na Wydziale Nauk o Zdrowiu w Dominica State College. Posiada także tytuł adiunkta Uniwersytetu Alberta w Kanadzie. Jest również dyrektorem Heart of England Foundation Trust and Skills for Health – Anglia. Jest laureatką wielu nagród naukowych oraz stypendiów, m.in.: nagrody Mary Seacole Nursing Research Leadership; Florence Nightingale Travel Fellowship oraz Smith and Nephew Research Fellowship. Posiada ponad 30-letnie doświadczenie w praktyce pielęgniarskiej, prowadzeniu badań naukowych, zarządzaniu i nauczaniu. Zainteresowania naukowe profesor Laury Serrant-Green dotyczą zdrowia publicznego, pielęgniarstwa społecznego, szczególnie zaś zdrowia seksualnego i reproduktywnego mężczyzn. Wiele jej prac skupia się na nierównościach zdrowotnych oraz na potrzebach marginalizowanych i „rzadko słyszalnych” społeczności. Profesor Serrent-Green była Redaktorem Naczelnym Nurse Researcher Journal przez 4 lata. W 2010 roku została powołana na członka Komisji Premiera ds. przeglądu pielęgniarstwa i położnictwa przez Departament Zdrowia. Wcześniej była członkiem Niezależnej Grupy Doradczej dla rządu Wielkiej Brytanii zajmującej się sprawami osób czarnoskórych i mniejszości etnicznych w odniesieniu do zdrowia seksualnego i problemu HIV, dzięki której doszło do rozwoju krajowej strategii w sprawie zdrowia seksualnego i problemu HIV w Anglii w 2001 roku. Jest członkiem krajowej organizacji INVOLVE, która działa na rzecz efektywnego włączania się obywateli/użytkowników w badania naukowe.
/na podstawie informacji zawartych na stronie internetowej Kongresu i w publikacji Poznańska S., Płaszewska-Żywko L.: Wybrane modele pielęgniarstwa. Wydawnictwo UJ, Kraków 2001./
Odsłonięcie tablicy pamiątkowej dla uczczenia Marii Epstein w dniu 14 maja 2013 roku. Tablica została wmurowana na ścianie pałacyku, przy ulicy Sławkowskiej 32 od strony ulicy Pijarskiej, w którym Maria Epstein mieszkała ponad dwadzieścia lat.
Przewodniczący Małopolskiej Okręgowej Izby Pielęgniarek i Położnych mgr Stanisław Łukasik przedstawia biogram i zasługi Marii Epstein.
Odsłonięcia pamiątkowej tablicy dokonuje pani Monika Sobkowiak – najbliższa krewna Marii Epstein i pan Stanisław Łukasik.
Asystę honorową pełnią studentki Wydziału Nauk o Zdrowiu, kierunku Pielęgniarstwo studia stacjonarne pierwszego stopnia Patrycja Bielak i Natalia Błaszak w historycznych mundurkach, zaprojektowanych przez Marię Epstein dla słuchaczek Uniwersyteckiej Szkoły Pielęgniarek i Higienistek.
